A pita do monte (Tetrao urogallus) é un ave forestal de distribución paleártica boreal da familia das Tetraónidas, que se distribúe desde o suroeste de Europa ao leste de Siberia. Nas últimas décadas, as poboacións da maior parte dos países nos que está presente sufriron un declive máis ou menos grave, especialmente acusado no centro e sur de Europa.

Recoñécense 12 subespecies de Tetrao urogallus, das cales 2 están presentes en España: Tetrao urogallus cantabricus, na cordilleira Cantábrica, e Tetrao urogallus aquitanicus, nos Pirineos franceses, andorranos e españois. A súa área de distribución ocupa unha superficie duns 2.000 km2 na cordilleira Cantábrica e uns 5.700 km2 en Pirineos, en zonas de montaña con bosques maduros, heteroxéneos e diversos.
Actualmente, a pita do monte está presente case exclusivamente nas Comunidades Autónomas de Asturias e Castela e León. En Cantabria e Galicia, prodúcense puntualmente observacións esporádicas dalgún exemplar, que debe pervivir oculto nos territorios tradicionais de pita do monte destas Comunidades Autónomas. Na actualidade pódese considerar que a área de distribución da pita do monte atópase dividida en dous núcleos de poboación, oriental e occidental, separados por unha ampla zona cunha baixa poboación e circunscrita á vertente norte da cordilleira:

• Núcleo oriental, nos Parques Naturais de Caso e Poña e o Consello de Aller en Asturias, no Parque Rexional dos Picos de Europa en León e nalgunhas zonas do Parque Nacional dos Picos de Europa.
• Núcleo occidental, no Parque Natural das Fontes do Narcea, Degaña e Ibias, Parque Natural das Ubiñas-A Mesa e varias zonas limítrofes en Asturias, e os vales do Alto Sil e Omaña en León.