A pita do monte, (Tetrao urogallus cantabricus) distribúese actualmente nun área inferior a 2000 km2 na cordilleira Cantábrica e a súa poboación rexistra un continuo declive nas últimas décadas. Estímase que nos últimos 15 anos o número de machos nos cantaderos diminuíu entre o 25% e o 50% e os últimos datos estiman unha poboación adulta duns 500 individuos.

O proxecto LIFE 09 NAT/É/513 "Programa de accións urxentes para a conservación do urogallo (Tetrao urogallus cantabricus) e o seu hábitat na cordilleira Cantábrica" nace como consecuencia das actuacións que se desenvolveron ata o momento para conservar a pita do monte e o seu hábitat, seguindo as directrices da Estratexia para a Conservación do Urogallo Cantábrico (Tetrao urogallus cantabricus) en España, aprobada en 2004 e os consecuentes Plans e medidas de conservación autonómicos.
 
As actuacións realizadas tiveron como obxectivos fundamentais a restauración e mellora do hábitat, adecuando as estruturas das masas forestais e as súas orlas para facelas óptimas para ser utilizadas pola especie, favorecendo a rexeneración do arándano (Vaccinum myrtillus) e do acivro (Ilex aquifolium) como especies crave para a pita do monte, a reforestación de corredores de comunicación para asegurar a conectividade entre núcleos de poboación, e a sinalización e corrección de infraestruturas perigosas para a subespecie.
 
Doutra banda, en 2007 construíse o primeiro Centro de Cría e Reserva Xenética da Pita do Monte, no termo municipal de Sobrescobio (Parque Natural de Redes, Asturias), co obxectivo de establecer un programa de cría en catividade e a creación dunha reserva xenética da subespecie, seguindo as directrices do Grupo de Traballo da Pita do Monte do Comité de Fauna e Flora Silvestres. Paralelamente, emprendéronse diversos estudos científicos e técnicos sobre o estado poboacional da especie, a súa bioloxía, os posibles factores que están condicionando o seu declive e as alteracións do seu hábitat.

A nivel de intercambio científico, sensibilización e difusión, nos últimos anos celebráronse numerosas xornadas técnicas e seminarios, centrados, especialmente, na xestión forestal do hábitat e na definición do programa de conservación ex situ da subespecie, así como na comunicación á sociedade do valor da especie e as súas problemáticas.